برج میلاد و یک پارادوکس
می گویند برج میلاد را از همه جای تهران می توان دید از خدا پنهان نیست از شما هم پنهان نمی کنم که از خیلی جاها هم من نمی بینمش حالا یا قد من مشکل دارد یا چشمم .مسلما ایراد از برج یا سازندگانش نیست .بیست و هفت اسفند ماه به بازدید برج میلاد ششمین برج بلند مخابراتی جهان رفتم و سوار دومین آسانسور پر سرعت دنیا شدم و از انجایی که آسانسور شیشه ای بود سرعت جدا شدن از زمین و رفتن به ارتفاع چهارصد متری زمین را به چشم دیدم.گشتی آن بالا بالاها زدم و با تلسکوپ میدان ازادی را هم رویت کردم.سرتان را درد نیاورم پیش از نوروز بود و جشنواره رقص های محلی در طبقه پایینی برج میلاد به راه بود موسیقی های شاد محلی و رقص های زیبای هموطنان از سراسر کشور آدم را به وجد می آورد .یک دفعه کنار در ورود و خروج یعنی درست جایی که این مراسم شاد و زیبا برگزار می شد چشمم به ماشین پلیس امنیت اخلاقی یعنی همان گشت ارشاد افتاد.جالب بود این ور بزن و برقص و آن ور گشت ارشاد،!یک چند روزی دل درد داشتم آخر هضمش بسخت بود و معده من هم ضعیف!
از این حرفها گذشته حتما ازین برج باشکوه دیدار کنید.البته باید کمی سر کیسه را شل کنید چون خرج دارد ولی توصیه می کنم به رستوران گردان بالای برج نروید چون باید درامد یک ماهتان را بدهید.حالا اگر هم رفتید و خوردید نوش جانتان.
حسین پور
نظرات شما عزیزان:
